تاثیر آموزش رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت بر کیفیت زندگی بیماران تحت همودیالیز

زمینه و هدف: اهمیت رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت امروزه بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است. حفظ کارکرد، استقلال و افزایش کیفیت زندگی بیماران مزمن از جمله بیماران تحت همودیالیز متـاثر از این رفتارهاست. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت بر کیفیت زندگی بیماران تحت همودیالیز انجام شد. مواد و روش ها: در مطالعه نیمه تجربی حاضر، 70 بیمار بستری در بخش های همودیالیز دو مرکز آموزشی درمانی شهر همدان در سال 94-1393، به روش دردسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه 35 نفره مداخله و کنترل قرار گرفتند. برای گروه مداخله 6 جلسه آموزشی حین دیالیز برگزار شد. قبل و 3 ماه پس از اجرای مداخله، کیفیت زندگی بیماران در دو گروه با استفاده از پرسشنامه کیفیت زندگی فرانس و پاورس نسخه دیالیز اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از آزمون های کای دو، تی مستقل و تی زوج، تحت نرم افزار 16 spss تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: در گروه مداخله میانگین نمرات کیفیت زندگی، پس از مداخله از 5/4 ± 18/85 به 5/46 ± 11/ 20(0/001 > p) و در گروه کنترل از 4/67 ± 19/41 به4/10 ± 18/93 تغییر یافت (0/08 = p). پس از مداخله، کیفیت زندگی بیماران در گروه مداخله در بعد سلامتی و عملکرد به (5/7 ± 18/6)  (0/001 > p) و در بعد روانی- معنوی به (7/02 ± 19/3) افزایش یافت (0/041 = p). نتیجه گیری: آموزش رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت موجب بهبود کیفیت زندگی بیماران تحت همودیالیز شد. لذا با توجه به ماهیت مزمن بیماری، آموزش این رفتارها می تواند در جهت افزایش کیفیت زندگی موثر باشد.